Beste lezer,

Mensen besloten hier afgelopen week ergens van af te zien. Men kan altijd ergens van afzien. Het is soms zelfs wijs, als het er niet toe doet iets te gaan voelen.

Dat vraagt verduidelijking:

Enkele dagen geleden ontdekten enkele jongmensen een bres in de veilige en vertrouwde muren rond het domein. Eigenlijk was het meer dan een bres, het was een groot gapend gat dat snel was dicht gemaakt met enkele zeilen en waaronder grote holen gaapten die weer uitkwamen in een diepe put waar mensen en dieren konden invallen en verdwijnen.

De jongmensen en de honden stonden stil naar het gat te staren. Eén en ander heeft met veiligheid te maken. Als niemand kan in gaten vallen of kwijt kan raken is alles veilig en kan het regeltje van 3 van kracht worden:

Ook dat vraagt verduidelijking:

• Wens je leiderschap, dan heb je respect nodig
• Respect krijg je, maar als je veiligheid, rust en stabiliteit brengt
• In ruil krijg je dan mogelijks respect dat je elke dag opnieuw zal moeten verdienen

Liefste mens,

Ik vond mijn mens en Titus maar wat aanmodderen, toen hier laatste een bibberig mensje-in-nood door het poortje schuifelde.

Ze kwam voor het eerst en alles moet erg spannend voor haar zijn geweest want ze bibberde van binnen zowel als van buiten en loerde naar haar moeders schouder alsof daar steun was uit te halen. Ze bleek op onverklaarbare wijze in staat van alarm en was zenuwachtig zodat ze erg wankel voortbewoog en af en toe nerveus lachte.

Titus moest bij zijn kennismaking weer eens worden gekalmeerd zodat hij het arme kind niet verder zou bruskeren, een aanmaning die hij ernstig nam en het meisje liet zich de aangelijnde Titus overhandigen. Zijn vrolijk gehuppel bleek hier, als een lachwekkende vanzelfsprekendheid te werken. Het meisje kon nu wat rustiger worden al was ze erg snel weer onthutst van een verzameling veertjes op de grond waardoor ze achterdochtig en angstig werd; ook zo van de vogels die haar met – wief, wief, wief – van de vleugelpunten deden opschrikken, en die – zo zei ze – enge geluiden maakten. Elke boom en elk geluid leken voor haar een voorbode van gevaar.

Iedereen vertrok nu voor een korte wandeling op het domein terwijl ik op een geniaal plan kauwde.

Na herhaaldelijke zure opmerkingen over mijn behaagziekelijke natuur de laatste weken, besloot ik met mijn ingenieuze plan mijn naam te zuiveren; alle roddels te ontkrachten om zo, dit huiveringwekkende wezen op een andere dan de gebruikelijke lijfelijke manier te helpen.

Beste lezer,

Stoute, maar vooral afwezige luchtballonnen denderden laatst weer maar eens als een onafgebroken stroom aan dramatische invallen in de kop van Titus met belachelijke paniekaanvallen tot gevolg.

Ik probeerde hem duidelijk te maken dat een conflict in de kop, zonder bestaande dreiging, altijd energieverlies betekent, maar hij zei dat het sterker was dan hemzelf.

Mijn luchtballon-argumenten raakten stilaan uitgeput toen afgelopen week plots een verrassende geval plaats vond die mijn betoog kracht bij kon zetten.

Bij tijden hebben we hier een jong mens die zichzelf kan opfokken als redder, slachtoffer of aanklager en dat zo vakkundig snel kan doen dat hij vervolgens zichzelf helemaal verliest in een hysterisch drama dat steevast eindigt met dezelfde ‘het is sterker dan mezelf’.

Zo’n dramapartij deed zich hier voor op de parking, aan de straat (een dergelijke toestand is niet toegestaan binnen onze muren) waarbij het jongmens zichzelf en de anderen plots heel scherp in de gaten houdt en als iemand dan iets zegt dat hem ontstemt, draaft hij plots luid brullend weg achtervolgd door zijn eigen aandrang om ‘fuck you!’ te roepen.